جمجمه پرنده مدرن از ترکیبی از دایناسورها و ویژگی‌های پرنده تکامل یافته است
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۳۰۵۸
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، یک مطالعه جدید توسط محققان موسسه دیرینه شناسی مهره داران و دیرینه انسان شناسی آکادمی علوم چین و موزه تاریخ طبیعی فیلد نشان می‌دهد که پرندگان ویژگی‌های کلیدی دایناسورها را برای میلیون‌ها سال پس از تقسیم بین دایناسورها و پرندگان حفظ کرده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مطالعه که فسیل ۱۲۰ میلیون ساله پرنده‌ای به نام Yuanchuavis kompsosoura را تجزیه و تحلیل و بازسازی کرد، نشان داد که این پرنده باستانی بسیاری از ویژگی‌های اجداد دایناسوری خود را حفظ کرده است. این فسیل همچنین بینش‌هایی را در مورد منشاء حرکت جمجمه، یک ویژگی کلیدی در جمجمه پرندگان مدرن ارائه می‌دهد.
اکثر پرندگان زنده دارای چیزی هستند که جمجمه جنبشی نامیده می‌شود. این بدان معنی است که حرکت منقار بالایی مستقل از قاب مغزی است. این تحرک توسط دو زنجیره از استخوان‌های جمجمه که از پشت جمجمه به سمت جلو در یک راستا قرار دارند، با یک زنجیره در امتداد گونه و دیگری در امتداد کام (سقف دهان) انجام می‌شود. این زنجیره‌ای از استخوان‌های به هم پیوسته به انتقال نیرو از پشت جمجمه به منقار کمک می‌کنند و امکان حرکت آن را فراهم می‌کنند.
مقایسه مورفولوژی جمجمه دایناسورها، Yuanchuavis، و پرندگان مدرن، نشان می‌دهد که اجزای کلیدی دو زنجیره استخوان جمجمه حیاتی برای حرکت جمجمه در Yuanchuavis و دایناسورها وجود ندارد.
پروفسور وانگ مین از IVPP، سرپرست و نویسنده مسئول این مطالعه، گفت: ما هنوز نمی‌دانیم کدام زنجیره استخوان برای اولین بار در تکامل پرنده تکمیل و آزاد شد، یا حتی اگر همه با هم کامل شدند. آنچه ما در دایناسورها و اولین پرندگان مانند یوانچواویس انتیورنیتین می‌بینیم این است که این زنجیر‌ها اتصالات ندارند یا در جای خود قفل شده اند، زیرا به استخوان‌های بیشتری متصل می‌شوند که اکثر حرکات را متوقف می‌کنند.
این فسیل در واقع به محدود کردن زمان و مکان در شجره خانواده پرندگان، اجزای آن منقار متحرک یا کینزیس کمک می‌کند. پروفسور توماس استیدهام از IVPP، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: ما می‌توانیم نشان دهیم که قطعاً قبلاً در تکامل پرندگان وجود نداشته است.
Yuanchuavis عضوی از گروهی از پرندگان منقرض شده به نام enantiornithines یا "پرندگان مخالف" است که به دلیل تفاوت‌های اساسی در اسکلت آنها با پرندگان زنده به این نام خوانده می‌شود. انانتیورنیتین‌ها در پایان دوره کرتاسه در طی انقراض دسته جمعی جهانی که پایان عصر دایناسورها بود منقرض شدند.
با استفاده از سی تی اسکن با وضوح بالا، تیم تحقیقاتی قادر به شناسایی دیجیتالی، جداسازی و جمع آوری تمام استخوان‌های جمجمه در یک بازسازی سه بعدی دقیق شدند. این کار بسیاری از جزئیات تشریحی را نشان داد که برای پرندگان اولیه شناخته شده نبود. Yuanchuavis موزاییکی از صفات دایناسورها و پرندگان مانند بدن پرنده با بال، دهان دندانه دار و کام دایناسور و پوزه ثابت را نشان می‌دهد.
از جمله ویژگی‌های دایناسورهای ابتدایی Yuanchuavis وجود تماس‌های شکل‌دهنده نوار در میان استخوان‌های ناحیه زمانی جمجمه پشت چشم است که در دایناسورها، تمساح‌ها، مارمولک‌ها و مار‌ها یافت می‌شود (به عنوان وضعیت دیاپسید شناخته می‌شود). این پیوند‌های متقابل اساساً یکی از زنجیره‌های استخوانی در یوانچواویس را که در پرندگان زنده آزاد است، «قفل می‌کنند» که لازمه حرکت حرکتی است.
مطالعه دقیق محققان در مورد شکل ناخنک، یک استخوان کام، نشان می‌دهد که هیچ تماس مستقیمی با استخوان دیگری به نام ربع، که برای تکمیل زنجیره کامی استخوان‌ها در حرکت حرکتی نیز لازم است، ندارد. این عدم تماس در بیشتر دایناسورها از جمله تریسراتوپ و تیرانوزاروس دیده می‌شود، اما استخوان‌ها در پرندگان زنده به یکدیگر متصل می‌شوند.
علاوه بر این، تیم تحقیقاتی توانست تایید کند که ناخنک انانتیورنیتین‌ها شکل منحصر به فردی را حفظ کرده است. مانند Velociraptorها و سایر اقوام دایناسورهای نزدیک پرندگان، یک برآمدگی دو طرفه در پشت چشم داشت.
علاوه بر این، تیم مطالعه تایید کرد که ناخنک انانتیورنیتین‌ها شکل مشخصی را حفظ کرده است. یک برآمدگی دو شاخه در پشت چشم، شبیه به Velociraptors و دیگر دایناسور‌هایی که نزدیک به پرندگان هستند، وجود داشت.
اگرچه این ویژگی‌ها هرگونه حرکت در جمجمه پرندگان اولیه را رد می‌کردند، تیم دیرینه‌شناسی توانستند رازی پنهان در جمجمه فسیلی را در مورد منشأ کینزیس کشف کنند. تجزیه و تحلیل دقیق و مقایسه کام، استخوان دیگری در کام Yuanchuavis، نشان می‌دهد که پالاتین فاقد تماس کلیدی با استخوان جوگال، بخشی از استخوان گونه است. دایناسورها و قدیمی‌ترین پرنده آرکئوپتریکس این تماس را دارند که به تثبیت استخوان‌های کام کمک می‌کند و حرکت را محدود می‌کند. در مقابل، پالاتین پرندگان زنده، مانند Yuanchuavis، این تماس را ندارد، بنابراین در طول حرکت جمجمه پرنده، لغزش رفت و برگشت را تسهیل می‌کند.
به گفته پروفسور وانگ، تغییر شکل استخوان پالاتین از تماس با چهار تا سه استخوان دیگر جمجمه در انانتیورنیتین‌ها ممکن است جایی باشد که حرکت جمجمه آغاز شده است.
پروفسور وانگ گفت: ویژگی‌های جدید از ویژگی‌های قدیمی تکامل می‌یابند، و حرکت حرکتی باید در پرندگان از اجدادی که فاقد آن هستند، تکامل یافته باشد.
پروفسور استیدهام مشاهده کرد که بیشتر مردم انتظار دارند که پرندگان اولیه جمجمه پرندگانی داشته باشند که با بال‌ها و بدن پردار آنها مطابقت داشته باشد. او گفت: با این حال، این پرندگان اولیه به طور کامل فراتر از اصل و نسب دایناسوری خود حرکت نکرده بودند، و مسیر تکاملی از یک دایناسور کوچک پردار به یک پرنده زنده یک خط مستقیم نبود. به پایان می‌رسد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: جمجمه پرنده دایناسور ها فسیل ۱۲۰ میلیون ساله نشان می دهد پرندگان اولیه دایناسور ها پرندگان زنده استخوان ها ویژگی ها حفظ کرده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۳۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حیوانی که دایناسورها در کنار آن کوچک به نظر می‌رسند!
همه ما می‌دانیم که نهنگ آبی با ۳۰ متر طول و وزنی در حدود ۲۰۰ تن، بزرگ‌ترین پستاندار تاریخ و به‌علاوه عظیم‌ترین حیوانی است که تا به امروز روی کره زمین زندگی کرده؛ اما شاید برایتان این سؤال مطرح شود که بزرگ‌ترین پستانداری که روی سطح زمین راه می‌رفته کدام جانور بوده است؟
در شرایط فعلی، فیل آفریقایی بزرگ‌ترین پستاندار و حیوان خشکی‌زی در کره زمین است که با حدود ۷ متر طول و قدی در حدود ۳.۷ متر، عموماً بین ۴ تا ۷ تن وزن دارد و درعین‌حال در بین پستانداران روی خشکی، سنگین‌ترین مغز و بینی را داراست؛ اما باید بدانید که فیل آفریقایی بزرگ‌ترین پستاندار خشکی تاریخ کره زمین نیست.
این عنوان در اختیار جانور منقرض‌شده‌ای به نام بَلوچی‌دَد یا بلوچ تریوم (Paraceratherium) است که درواقع یک کرگدن عظیم بدون شاخ با گردنی بلند شبیه زرافه بوده. این جانور بیشتر در آسیا و کشور‌های چین، مغولستان، قزاقستان و پاکستان زندگی می‌کرده و به دوران الیگوسن و بین ۳۴ تا ۲۳ میلیون سال پیش برمی‌گردد. این در حالی است که بزرگ‌ترین کرگدن امروزی دنیا، کرگدن سفید جنوبی است که طولش حداکثر ۴.۲ مترو ارتفاعش به ۱.۸۵ متر و وزنش به ۳.۶ تن می‌رسد.
ابعاد بَلوچی‌دَد چقدر بوده؟
تصور می‌شود که طول بزرگ‌ترین پستاندار خشکی تاریخ، ۷.۴ متر و ارتفاع شانه‌هایش ۴.۸ متر بوده و با این ابعاد، غول‌پیکرترین پستانداری لقب می‌گیرد که تا به امروز روی کره زمین راه رفته است. طبق تخمین‌های انجام شده بعد از بررسی اسکلت نیمه بازسازی شده این جانور در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، به نظر می‌رسد که این هیولای ماقبل تاریخ حدود ۱۷ تن وزن داشته؛ یعنی چیزی معادل ۵ برابر وزن کرگدن‌های فعلی.
در سال ۲۰۲۱ بود که گونه جدیدی از این کرگدن غول‌پیکر منقرض شده (با نام علمی Paraceratherium linxiaense)، در تبت کشف شد. قدمت فسیل‌های یافت شده به ۲۶.۵ میلیون سال پیش برمی‌گردد و شامل یک جمجمه کاملاً سالم همراه با فک پایین و ستون مهره‌های جانور دیگری است.
دنگ تائو، نویسنده اصلی مطالعه‌ای در این رابطه، توضیح داد: «طول جمجمه یافت شده بیش از یک متر بود و به‌ندرت دیده می‌شود که یک جمجمه تا این حد سالم بماند.»
البته لازم به ذکر است که درهرحال نمی‌توان با قاطعیت بَلوچی‌دَد را به‌عنوان بزرگ‌ترین پستاندار خشکی نامید؛ چراکه به دلیل ناقص بودن فسیل‌های کشف شده، این امکان وجود ندارد که با قاطعیت گفت که این کرگدن‌های باستانی تا چه اندازه رشد می‌کردند و آیا رقبای سرسخت‌تر و بزرگ‌تر منقرض‌شده‌ای برای کسب این عنوان داشته‌اند یا خیر.
دیگر رقبای بلوچی دد
مثلاً عده‌ای براین باورند که فیل عاج راست (Palaeoloxodon) که بین هفت‌صد هزار تا پنجاه‌هزار سال پیش زندگی می‌کرده، حتی از بَلوچی‌دَد هم بزرگ‌تر بوده و وزنی در حدود ۲۲ تن داشته. البته این تخمین تنها براساس یک قطعه یافت شده از استخوان ران این فیل به عمل آمده و عده‌ای وزن این جانور را کمتر می‌دانند. دیگر برآورد‌های انجام شده با اندازه‌گیری استخوان‌های کامل‌تر اندام فیل‌های جوان، وزن حدودی این جانور غول‌پیکر را بین ۱۳ تا ۱۵ تن تخمین می‌زنند.
از سوی دیگر به نظر می‌رسد که ماموت‌هایی به نام Borson’s mastodon که بین ۵ تا ۲.۵ میلیون سال پیش در بخش‌هایی از اوراسیا زندگی می‌کردند، حدود ۱۵ تا ۱۶ تن وزن داشتند و بدین ترتیب کرگدن عظیم‌الجثه ما، یک رقیب سرسخت احتمالی داشته.
البته فارغ از این بحث، هیچ‌یک از این جانوران سنگین‌وزن، به گرد پای بزرگ‌ترین حیوانی که تا به حال روی کره زمین راه رفته، نمی‌رسند. البته که این جانور پستاندار نبوده و پاتاگوتایتان (Patagotitan mayorum) نام داشته که یک ماموت غول‌پیکر بوده و طولش به ۳۷ متر و وزنش معادل ۱۰ فیل آفریقایی بوده است.
منبع: خبرآنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود